KONKURS URBANISTYCZNY NA OPRACOWANIE KONCEPCJI URBANISTYCZNO-ARCHITEKTONICZNEJ ŚRÓDMIEJSKIEGO OBSZARU RUCIANEGO-NIDY, OBEJMUJĄCEJ ZAGOSPODAROWANIE BRZEGU JEZIORA GUZIANKA DUŻA WRAZ Z PRZYLEGŁYMI TERENAMI ZIELENI MIEJSKIEJ I DAWNEGO TARTAKU.
KONKURS
Przedmiotem konkursu było opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej śródmiejskiego obszaru Rucianego-Nidy, obejmującej zagospodarowanie brzegu jeziora Guzianka Duża wraz z przyległymi terenami zieleni miejskiej i dawnego tartaku. Ramowy program funkcjonalny zakładał lokalizację: portu jachtowego, strefy obsługi turystyki wodnej, pieszej i rowerowej, terenów urządzonej zieleni miejskiej oraz ogólnodostępnej strefy wypoczynku nad wodą. Specyfikę tematu tworzył unikatowy kontekst przyrodniczo-kulturowy konkursowej lokalizacji oraz jej strategiczne, śródmiejskie położenie w strukturze funkcjonalno-przestrzennej miasta.
Celem konkursu było uzyskanie najlepszej pod względem architektonicznym, przestrzennym, funkcjonalnym i funkcjonalno – użytkowym koncepcji urbanistyczno – architektonicznej zagospodarowania brzegów Jeziora Guzianka Duża wraz z przyległymi terenami zieleni miejskiej i dawnego tartaku w obszarze wskazanym w Regulaminie jako zakres opracowania konkursowego.
PROJEKT
Głównym założeniem koncepcji projektowej było wykorzystanie historycznego kontekstu i ukształtowania terenu oraz stworzenie silnych powiązań z portem jachtowym. Zdecydowano się na odbudowę, w uwspółcześnionej formie, hali traków i sąsiadującej z nią dawnej kotłowni i maszynowni. Zespół tych dwóch budynków jest wyjątkowo charakterystyczny dla tego miejsca i stanowi o jego genius loci. W nawiązaniu do układu dawnych zabudowań stworzono, otwarty szeroko na widok jeziora, centralny plac, z którego krajobrazowe schody prowadzą nad wodę, do portu jachtowego. Zachowano także dawną wieżę ciśnień, wokół której zaprojektowano mały, kameralny placyk. Ukształtowanie terenu pozwoliło na budowę kondygnacji podziemnych, otwartych na poziomie portu jachtowego.
Ważnym założeniem było także włączenie portu w przestrzeń ogólnodostępną. Zrealizowano to poprzez umieszczenie tarasu hotelowej restauracji na nabrzeżu, przeprowadzenie szerokich schodów z siedziskami, łączących port z głównym placem oraz stworzenie wodnego tarasu, który kształtem i lokalizacją ma upamiętniać istniejący tu niegdyś basen rozdzielczy połączony kanałem z jeziorem.
Komunikacja tego obszaru oparto na istniejącej drodze, prowadzącej z ulicy Dworcowej i przeprowadzeniu jej przez cały teren do włączenia w ulicę Mazurską. W okolicy dawnej wieży ciśnień zlokalizowano przy niej parking dla hotelu. Dalej droga schodzi w dół, aż na poziom portu jachtowego, gdzie w rejonie kapitanatu zlokalizowano główny wjazd na teren portu. Prowadzi on na plac wielofunkcyjny przy hangarze i parking dla załóg czarterujących jachty.
Najbardziej interesującym i najważniejszym obiektem założenia jest budynek wielofunkcyjny zlokalizowany w dawnej hali traków, połączonej z dawną kotłownią i maszynownią. Forma tego obiektu zdecydowanie nawiązuje do brył historycznych. Zachowano ocalałą ścianę szczytową i kominy. Ceglane elewacje wzorowane są formach oryginalnych, które były ciekawym przykładem dziewiętnastowiecznej architektury przemysłowej. W historyczny układ wprowadzono liczne zmiany.
Hotel zlokalizowano na terenie dawnych zabudowań towarzyszących tartakowi. Próba nawiązania do ich układu doprowadziła do stworzenia obiektu składającego się z dwóch niezależnych brył, połączonych w parterze. Zastosowanie drewna zainspirowane zostało stojącym tu niegdyś magazynem kory oraz wyłuszczarnią, znajdującą się do dziś niedaleko, nad brzegiem jeziora. Warte podkreślenia jest wykorzystanie dużych różnic w ukształtowaniu terenu. Dzięki temu na najniższym poziomie hotelu powstała otwarta na wodę restauracja.
Architektura kapitanatu i budynków dla żeglarzy została rozwiązana podobnie jak obiektu hotelu i adekwatnie do swojej funkcji. Odznacza się prostą formą i naturalnymi materiałami elewacyjnymi.
AUTORZY PROJEKTU
arch. Agnieszka Mrozek
arch. Paweł Mrozek
arch. Bogna Olejarz
arch. Katarzyna Rembarz
arch. Ewa Zagrodny
WIZUALIZACJE
arch. Paweł Mrozek
KONCEPCJĘ OPRACOWANO W 2022 r.